امکان دروغ

واقعا مردم بین این دو گراف تصمیم می گیرند؟ آیا اختلاف بین دو گراف برای تصمیم مردم ملاک می شود؟ خیلی دوست دارم جواب این سوال مثبت باشد. ولی به گمانم پارادایم و فرمهای صحبت بر خود صحبت و محتوای آن غالب ترند.
من بیشتر از آنکه با دروغ گفتن احمدی نژاد مشکل داشته باشم با امکان دروغ گفتن او و عدم امکان اثبات دروغ مشکل دارم. چرا در عصری که اینترنت و ماهواره و تلویزیون و... داریم یک نفر می تواند دروغ بگوید و مردم هم باور کنند. و بعد اگر خلافش را در تلویزیون هم گفتی، مردم بگویند ساختگی است. تازه خیلی که منصف باشند، اهل تحقیق که نیستند، می مانند که بالاخره چه کسی راست می گوید و بدتر شاید تحریم کنند و بگویند اینها همه دستشان در یک کاسه است! کاش این تیرهای حماقت بوشاسبی از تن مردم به در آید.
علت همه این حماقتها این است که مردم از عاقل بودن سودی نبرده اند. از مدنیت فایده ای ندیده اند الگوهای موفق آنها بی سوادان آقا زاده ای است که یک شبه پولدار شده اند. به خاطر همین نه عقلانیت را به کار می گیرند و نه دوست دارند به مدنیت بگروند وبه همین دلیل هم کسی که زیر آب عقلانیت و مدنیت را می زند دوست دارند. و معلوم است وقتی عقلانیت را رها کنی دروغ اجازه و امکان نشر و طرح می یاید..