مفهوم خدا

مفهوم خدای شخصی به نظر کم کم دارد جایش را به مفاهیم غیر شخصی مثل آرامش یا زیبایی می دهد. این امر شاید به خاطر نفوذ عرفانهای غیر دینی (سرخپوستی ، هند و چینی ) باشد. اسلام هم البته خیلی برای این امر مستعد است، انسان نمایی خداوند همواره مذموم بوده است. عذاب خود اعمال ماست یا حساب و کتاب هم به صورت اتوماتیک و قانونمند و بدون لزوم حضور قاضی شخصی است. یک دلیل دیگر این تمایل شاید قدرت نظریه تکامل باشد که مفهوم خالق دفعی محدث را کنار زده برای مفهوم هستی بخش همیشگی جا باز می کند. اما این تقلیل (خدا به آرامش) به نظر خیلی هم تقلیل مجهول به معلوم نیست شاید فقط تغییر اسم باشد برای هر دو(یا سه) اینها به یک اندازه مجهول یا معلوم است.

پنجره

پنجره یعنی انتظار
یعنی نشستن و دیده دوختن به آسمان
به دورترین افق، دورترین ابر، دورترین پرنده
پنجره یعنی چوبی کهنه بر دیواری سخت وچند شیشه
که هر چه نور می آید از دور به سوی او، تو ببینی، دریغ نکند تک پرتو نوری
فروتن اما که بگشائیش و امیدوارتر شوی به نور
پنجره یعنی آن تنها جای ناصلب خانۀ تو
جای نشستن دلتنگی
جای نشستن فطره فطره های باران ، به شیشه می کوبد که نگاه کنی به آسمان
رسول آسمان به باران و نور
و اما ما! پرده می دوزیم چه با وسواس برای تنها مهمان آسمانمان